Gdy zamknę oczy

Gdy zamknę powieki Twoje, 

A oczy zgaszone, 

Skończą piekielną, 

Życia chorobę, 

Świat mój z każdym dniem, 

Pogrążony w istnienia żałobie,

Skończy się. 

Bezpowrotnie. 

I nie wśród fanfar, 

A cichości uniesienia, 

Nastanie omega, 

Mojego istnienia, 

Odchodzą w skrytości 

Wśród lekkości nocy, 

Miękko znów zbliżę 

Swoją duszę do Twojej. 

I wrócę z miłością, 

Do jednego wspomnienia,

Gdy błogo, 

Zbliżyliśmy ku sobie 

Dwa serca. 

I odchodząc szepnę, 

Że idąc do Ciebie, 

Zostawiam za sobą,

Całe cierpienie. 

Bo dla mnie, 

Innego końca świata, 

Już nie będzie.